Autisme expert: Leo Kanner

Leo Kanner was een Oostenrijks-Amerikaanse kinderpsychiater die leefde van 1894 tot 1981. Hij staat bekend als een van de pioniers op het gebied van autisme-onderzoek en wordt vaak gezien als degene die autisme als aparte stoornis heeft geïdentificeerd en beschreven.

In 1943 schrijft Kanner een baanbrekend artikel met de titel "Autistic Disturbances of Affective Contact" waarin hij elf kinderen beschrijft met psychische aandoeningen. Hij gebruikte de term "autisme" om te verwijzen naar de kernkenmerken van deze kinderen, zoals ernstige beperkingen in de sociale interactie, communicatie en de aanwezigheid van repetitieve gedragspatronen. Kanner benadrukt de vroege kinderlijke aanvang van de stoornis en de aanwezigheid van beperkingen in affectieve contacten.

Kanners werk was belangrijk omdat het autisme ook een afzonderlijke entiteit naar voren bracht, los van andere psychische aandoeningen. Zijn observaties en beschrijvingen vormden de basis voor het begrip van klassiek autisme en waren van onschatbare waarde voor verdere onderzoeken naar autisme en de ontwikkeling van diagnostische criteria.

Leo Kanner heeft verschillende belangrijke conclusies die hebben bijgedragen aan het begrip van autisme. Enkele van zijn specifieke bevindingen zijn:

1. Beschrijving van kernkenmerken van autisme: Kanner was de eerste die autisme als aparte stoornis begon en beschreef de kernkenmerken ervan, zoals beperkingen in sociale interactie, communicatie en het patroon van repetitieve gedragspatronen. Hij legt de nadruk op het gebrek aan affectieve contacten bij deze kinderen.

2. Vroegkinderlijke aanvang: kan zich bewust zijn van de symptomen van autisme vanaf een zeer jonge leeftijd. Hij beschreef dat kinderen met autisme vanaf de geboorte of in hun vroege kindertijd tekenen van de stoornis illustreerden.

3. Observaties van afwijkend gedrag: kan verschillende ongebruikelijke gedragingen bij kinderen met autisme beschrijven, zoals een obsessieve behoefte aan consistentie en weerstand tegen veranderingen in routines.

4. Nadruk op aangeboren oorsprong: Kanner suggereerde dat autisme een aangeboren aandoening was en niet het gevolg van problemen in de opvoeding van omgevingsfactoren. Deze observatie draagt ​​bij aan het verleggen van de focus van de oorzaken van autisme naar een neurobiologische basis.

Het werk van Leo Kanner heeft de basis gelegd voor verder onderzoek naar autisme. Zijn observaties en conclusies waren cruciaal voor het ontdekken van autisme als een unieke ontwikkelingsstoornis en voor het leggen van de basis voor de erkenning en het begrip van autisme als een complexe neurobiologische aandoening.

Het is belangrijk om op te merken dat gelijktijdig Hans Asperger in Oostenrijk vergelijkbaar onderzoek deed en kinderen met wat later bekend werd als het syndroom van Asperger beschreven. Beide onderzoekers hebben onafhankelijk van elkaar belangrijke bijdragen geleverd aan het veld van autisme-onderzoek en hebben ons begrip van de stoornis verdiept.