Autisme wordt vaak gezien als een extreem mannelijk brein, omdat er vermoeden zijn dat er een verband is tussen autisme en de mannelijke hersenontwikkeling. Dit betekent dat er overeenkomsten zijn tussen hoe hersenen van mensen met autisme werken en hoe hersenen van mannen zonder autisme werken. De hypothese werd voor het eerst gesteld door de Zwitserse kinderarts Leo Kanner en later uitgewerkt door de Britse psycholoog Simon Baron-Cohen.
Waarom extreem mannelijk?
Een van de redenen waarom autisme vaak wordt gezien als een extreem mannelijk brein, is omdat het vaker voorkomt bij mannen dan bij vrouwen. Studies hebben aangetoond dat vier keer zoveel mannen als vrouwen autisme hebben*. Dit verhoogt het vermoeden dat er mogelijk een biologische of genetische factor is voor autisme bij mannen.
Een andere reden waarom autisme soms wordt gezien als een extreem mannelijk brein is omdat mannen met autisme vaak goed zijn in systematisch denken, en specifiek geïnteresseerd zijn in bepaalde onderwerpen, dit wordt vaak gezien als een persoonlijk stereotype.
Hoezo? Dat extreem mannelijk brein lijkt me onzin!
Het is belangrijk om te beseffen dat autisme een spectrumstoornis is en dat elke persoon met autisme uniek is. Er kan bijvoorbeeld veel verschil zijn in hoe mensen met autisme denken en communiceren, onafhankelijk van hun geslacht. Deze generalisatie dat autisme een extreem mannelijk brein is, is daarom niet juist of zinvol. Er zijn veel factoren die bijdragen aan autisme, en het is belangrijk om elke persoon te benaderen en te ondersteunen.
* Autisme komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Er is een verhouding van 4 mannen tot 1 vrouw die gediagnosticeerd wordt met autisme. Dit betekent dat ongeveer 75% van alle personen met autisme mannen zijn, en ongeveer 25% vrouwen. Dit aantal kan echter afhankelijk zijn van de bron en het onderzoek. Sommige studies concluderen dat het aantal vrouwen met autisme wordt onderschat en dat de relatie dichter bij 2 mannen tot 1 vrouw is.
Het is ook belangrijk om te beseffen dat autisme anders is bij vrouwen dan bij mannen, dit kan leiden tot verkeerde diagnostiek bij vrouwen. Vrouwen met autisme kunnen bijvoorbeeld beter in staat zijn om hun symptomen te verhullen, of zich aan te passen aan de sociale omstandigheden waardoor ze minder opvallen. Dit kan leiden tot een onderschatting van het aantal vrouwen met autisme.
Er wordt ook voorgesteld dat er een genetische component is die vrouwen beschermt tegen autisme. Het is ook mogelijk dat vrouwen met autisme vaker verkeerd worden getoetst en verkeerd worden behandeld, of dat de symptomen niet worden herkend omdat de symptomen van autisme bij vrouwen vaak anders zijn dan bij mannen, waardoor het lastiger is om de diagnose te stellen.
