Atypische sociale communicatie en interactie bij autisme

Atypische sociale communicatie en interactie zijn kenmerken van autisme waarbij mensen moeite hebben met het begrijpen en gebruiken van de gebruikelijke sociale en communicatieve signalen en gedragingen die in de samenleving gangbaar zijn. Deze moeilijkheden kunnen zich op verschillende manieren uiten en variëren van persoon tot persoon, maar er zijn enkele gemeenschappelijke aspecten.

Enkele voorbeelden van atypische sociale communicatie en interactie bij autisme zijn:

1. Moeite met het begrijpen van non-verbale signalen, zoals lichaamstaal, gezichtsuitdrukkingen en oogcontact.

2. Beperkte expressie van emoties of een verminderd vermogen om emoties van anderen waar te nemen.

3. Moeite met het initiëren en onderhouden van gesprekken of sociale interacties.

4. Een letterlijke interpretatie van taal, waardoor figuurlijke taal of sarcasme moeilijk te begrijpen is.

5. Sterke focus op specifieke interesses of onderwerpen en moeite hebben met het delen van de interesse van anderen.

6. Moeite met het nemen van beurten in een gesprek of het volgen van de sociale normen van conversatie.

7. Gevoeligheid voor sensorische prikkels, zoals geluiden of aanraking, die de sociale interactie kunnen beïnvloeden.

Om met atypische sociale communicatie en interactie bij autisme om te gaan, kunnen de volgende strategieën behulpzaam zijn:

1. Begrip en acceptatie: Het is belangrijk om te begrijpen dat deze verschillen in sociale communicatie en interactie inherent zijn aan autisme. Het aanvaarden van deze verschillen en het vermijden van oordelen kan een basis leggen voor effectieve communicatie en interactie.

2. Duidelijke en directe communicatie: Gebruik eenvoudige en directe taal om boodschappen over te brengen. Vermijd figuurlijk taalgebruik en geef indien nodig aanvullende uitleg of verduidelijking.

3. Visuele ondersteuning: Het gebruik van visuele hulpmiddelen zoals sociale verhalen, pictogrammen of visuele schema's kan helpen bij het begrijpen van sociale situaties en verwachtingen.

4. Geduld en herhaling: Geef mensen met autisme voldoende tijd om te verwerken en te reageren. Het kan nodig zijn om instructies, vragen of informatie te herhalen of op een andere manier aan te bieden.

5. Gebruik van specifieke interesses: Betrek de specifieke interesses van de persoon met autisme in de communicatie en interactie om hun betrokkenheid te vergroten.

6. Bevorderen van sociale vaardigheden: Ondersteuning bieden bij het ontwikkelen van sociale vaardigheden door middel van sociale vaardigheidstraining, individuele begeleiding of groepstherapie.

Het is belangrijk om te onthouden dat elk individu met autisme uniek is en verschillende sterke en zwakke punten heeft op het gebied van sociale communicatie en interactie. Het kan nuttig zijn om samen te werken met professionals, zoals therapeuten of autismecoaches.