Er was een jongen met autisme genaamd Ben. Ben had moeite met het begrijpen en omgaan met kritiek. Hij nam vaak alles letterlijk en had moeite met het relativeren van kritiek. Hierdoor had hij vaak moeilijkheden in zijn relaties met andere mensen.
Op een dag besloot Ben om zijn vaardigheden te verbeteren in het omgaan met kritiek. Hij begon met het leren van verschillende manieren om met kritiek om te gaan, zoals het relativeren van de kritiek, het afbouwen van de emoties en het zoeken naar constructieve feedback.
Toen hij bijvoorbeeld feedback kreeg van zijn leraar op een opdracht, probeerde hij om te kijken naar de constructieve kant van de kritiek, in plaats van zich te concentreren op de negatieve aspecten. Zo kon hij leren van zijn fouten en zijn werk verbeteren.
Op school leerde Ben ook om vragen te stellen over de kritiek, in plaats van emotioneel te reageren. Door vragen te stellen kon hij meer inzicht krijgen in de kritiek en begrijpen waarom de kritiek werd gegeven. Op een gegeven moment merkte Ben dat hij beter in staat was om met kritiek om te gaan. Hij begreep dat kritiek een manier was om te leren en te groeien. Hij begon te begrijpen dat niet alle kritiek persoonlijk is en dat het belangrijk is om te kijken naar de constructieve feedback die wordt gegeven.
Dit verhaal illustreert hoe belangrijk het is voor iemand met autisme om vaardigheden te ontwikkelen in het omgaan met kritiek. Door te leren omgaan met kritiek op een gezonde manier, kan iemand met autisme beter communiceren en relaties opbouwen met anderen en zichzelf verbeteren.